Herfst, de tijd van vallende blaadjes, eindeloos lijkende regenbuien en glorieus zonnige dagen die een kleurenfestijn tevoorschijn toveren. Eén van de mooiste seizoenen om nog met volle teugen te genieten op de fiets. Met een zonnetje aan de hemel gaan we op weg, op naar het hart van de Vlaamse Ardennen. Daar waar namen als Merckx, Museeuw, Boonen en Cancellara wielerhistorie schreven. Een landelijke streek met meer kasseien dan asfalt, karakteristieke boederijen, prachtige bossen en kleine brouwerijen die van generatie op generatie overgingen. Een ontdekkingstocht op de gravelbike. Op naar Vlaanderen.

Tekst: Irmo Keizer
Fotografie: Nas-Raddine Touhami en Irmo Keizer
? Download de route (.zip)

De planning

Achter onze computer plannen we ons avontuur. Van de Oude Kwaremont tot het Kluisbos. Van asfalt tot singletrack. Van bakkerij tot brouwer. Alles zit erin. 82 kilometer met 1400 hoogtemeters door de Vlaamse Ardennen op de eerste dag. Op de tweede dag ligt de focus op het ontdekken van twee bossen in de omgeving, waarna we afsluiten in Gent. De tassen worden gepakt, het weer is fris maar zonnig. De fietsen, Trek Checkpoints, zijn gewassen en gesmeerd. Op naar België.

Op pad

Onze tocht begint bij de uitvalsbasis voor dit weekend, Sporthotel Hotond. Gelegen op de Hotondberg, met een uitzicht waar je u tegen zegt. We laden de auto uit, controleren de fietsen, laten nog een beetje druk uit de banden om nét dat beetje comfort meer te hebben en zorgen voor een extra kledinglaag. De temperatuur is fris. De afgelopen dagen heeft het geregend en alles is nog in een mysterieuze mist gehuld. Met een temperatuur die met moeite boven de 0 komt vertrekken we.

We duiken direct de velden in en worden met onze neus op de feiten gedrukt. Dikke pakken slijk, vers omgewoeld door ijverige Vlaamse boeren die het land hebben omgeploegd. De toch al drassige grond is veranderd in een slagveld. Glibberen, glijden en worstelen. Maar wát een ochtend hebben we getroffen. Het urenlange gevecht van de zon om door te breken levert plaatjes op waar menig kunstschilder van droomt. Keer op keer weer. We doorkruisen landerijen, kleine stukjes bos en dokkeren over de kasseien. Met nog ietwat stramme benen rijden we de Patersberg op. Ooit een onverharde weg, nu dankzij inspanningen van bewoners niet geasfalteerd maar bedekt met de gevreesde kasseien. Sinds 1986 één van de smaakmakers in de Ronde van Vlaanderen, waar drommen publiek de renners opwachten.

Via de velden

Rust krijgen we niet op de door onszelf getekende route. De uitlopers van de Ardennen bevatten potige klimmetjes die je naar adem doen snakken. Via een grove singletrack rijden we weer naar boven, langs de bosrand. De ondergrond vraagt het uiterste van onze banden, maar de Bontrager GR1’s blijven wonderwel heel. Inmiddels beginnen de verbrande calorieën te tellen en bij bakkerij Philippe, een kleine ambachtelijke bakker, laten we een rijstevlaai in vier stukken snijden en verorberen die buiten. We duiken de velden weer in en zetten via een kleine omweg koers naar de brouwerij. De glibberige velden zorgen nog voor een kleine glijpartij en ondergetekende kust even de Vlaamse aarde. Het mag de pret niet drukken.

Belgisch bier

Eén van Belgisch meest bekende exportproducten – zijn bier. En met reden, naast de bekende grote bieren zijn er tal van kleinere, jonge én soms eeuwenoude andere bieren. Wij rijden langs brouwerij Roman, waar inmiddels de 15^e generatie aan het roer staat en een aantal prachtbieren brouwt. In de brouwerij zie je de ontwikkeling die het meemaakte door de eeuwen heen. Van oude stoommachines, tot de nog in gebruik zijnde koperen brouwketels tot de moderne bottelarij. En ook nu weer wordt er gewerkt aan de volgende stap. Bij de afsluitende degustatie maken we kennis met onze nieuwe favoriet: de Ename Pater. We hebben gelukkig nog net plek om een paar flesjes mee te nemen op de fiets en gaan onderweg voor het laatste deel voor vandaag. Fred Friet is al dicht, dus bikkelen we op onze reserves door.

Ietwat vergeving – tot het bittere eind

Na ons brouwerijbezoek is de route wat milder. In de beugel en met een blik op oneindig gaan de snelheden omhoog. Ook de onvergeeflijke kasseistroken houden ons niet tegen. De Isospeed frames vangen de klappen meer dan naar behoren op. Voor ons wachten nog wel een paar ‘kleine’ beproevingen. De Koppenberg, in de cross van de week voordien nog in iedere ronde beslecht, is net zo pittig als hij op papier lijkt. Met een maximaal percentage van 17,1 procent knalt hij over een lengte van 1,4 kilometer 69 hoogtemeters omhoog. Over, uiteraard, kasseien. Ga je van je zadel, dan word je hier met de vochtige kasseien van vandaag, afgestraft met een slippend achterwiel.

Na deze beproeving baanden we ons door het Koppenbergbos met de glimlach op het gezicht al driftend een weg naar beneden. Het hotel komt weer in zicht, fier bovenop de berg. Met een gezonde honger en dorst voeren de gesprekken over het goeds wat te wachten staat bij aankomst de overhand. De benen moeten nog even afzien, terwijl we met een prachtige zonsondergang de laatste meters inzetten. Kasseistenen tellend kropen we met onze laatste restjes energie de Oude Kwaremont op, waarna we de laatste rechte lijn inzetten naar Hotond. We duiken de molen in en bestellen de volgens de barman ‘vreemdste combinatie ooit’: een warme chocomel en een blond biertje en genieten nog even na van de dag.

Afsluiten in stijl

Eén van de mooiste en leukste dingen van een gravelbike is volgens ons de veelzijdigheid. En die gaat veel verder dan gravel. Dat hadden de fietsen gisteren al bewezen, maar vandaag gaan we ons begeven op ‘echt’ mountainbike terrein in de omliggende bossen. Het Muziekbos en het Kluisbos, waar in de zomer menig mountainbike-wedstrijd wordt verreden. Kortom, garantie voor plezier! Door de overvloedige regenval van de afgelopen dagen moeten we op onze tellen passen. Onze banden hadden wat meer profiel mogen hebben, maar misschien maakt het de paden juist nog wat leuker.

We rijden zonder vooropgezet plan en rijden de paden die voor ons opdoemen. Onverwacht plezier is immers altijd het beste. Snelle afdalingen, uitdagende klimmen, gladde wortels en flowy singletracks. De bossen stellen niet teleur en hebben eens temeer bewezen dat de gravelfiets in de vorm van onze Checkpoint een alleskunner is. We fietsen terug, springen onder de douche en pakken de auto weer in. Aan al het goeds komt een eind, maar we besluiten nog even een omweg te maken via Gent. Echte Belgische friet mag niet ontbreken en afsluiten in deze prachtige stad doen we in een authentiek bruin café zonder toeristen. Daar waar Jean op zijn vaste plek zit, turend uit het raam, jaar in en jaar uit. België, je bent mooi.

? Download de route (.zip)

In de voetsporen van Irmo

• Hotond Sporthotel: https://hotond.be
• Brouwerij Roman: https://www.roman.be
• Zelf GPX tracks maken: https://alltrails.com
• Download de route (.zip)