- Nieuws
- 29 april, 2020
- Trek Benelux
Ketting, riem, derailleur of naafversnelling? Voormalig profrenster Marijn de Vries vergelijkt de Verve+ met ketting en de District+ met riem.
Wie me tien jaar geleden had verteld dat ik anno 2020 met plezier op een elektrische fiets zou stappen, had ik hartelijk uitgelachen. En gezegd dat ik nog liever ging krúipen dan op zo’n ding fietsen. Ik was toch profwielrenster? Welke fietser van beroep gaat nu gebruik maken van een motor? Elektrische fietsen, die zijn er voor bejaarden. Niet voor sportievelingen. Ik zou door de grond gaan van schaamte, dacht ik toen.
Tekst: Marijn de Vries
Fotografie: Desmond Koppen
Mijn ouders vonden dat ik me inderdaad de ogen uit het hoofd diende te schamen, toen twee jaar geleden de eerste elektrische fiets bij ons huis kwam te staan. Aanvankelijk stapte ik er wat besmuikt op, me tegenover iedereen die het wilde horen verontschuldigend voor de motor. Maar inmiddels ben ik die schaamte al láng voorbij.
Want wees nu eerlijk. Wat is er heerlijker dan vlot op de plaats van bestemming komen, met je neus in de wind, zonder je al teveel te hoeven inspannen? Zonder je geërgerd te hebben aan die eeuwige tegenwind? Zonder met het zweet prikkend in je nek en parelend op je neus ergens binnen te stappen?
Ik bezit helaas de eigenschap altijd op het nippertje te vertrekken, en ik ben niet gemaakt voor rustig fietsen. Ik wil altijd mijn voorganger nog even inhalen, of als eerste weg zijn bij het stoplicht. Het een heeft ongetwijfeld met het ander te maken. Dus ik stapte steevast hijgend en zwetend op de plaats van bestemming binnen. En dat is, zeker als je een zakelijke afspraak hebt, of bij de dokter of de tandarts moet zijn, best genânt.
Sporten en zweten doe ik op mijn racefiets, weet ik inmiddels. Mezelf vervoeren doe ik op een elektrische fiets. Honderd keer liever dan in de auto, zeker in de stad. Het is zoveel sneller, met name in de spits, en het kost veel minder. Ik bedoel: je fiets bewaakt parkeren is in de meeste steden gratis, terwijl je voor je auto parkeren fors betaalt.
Naast mijn huis staat een elektrische mammafiets van Trek, met een zitje voorop en achterop en een krat voor de boodschappen. Maar ik fiets ook wel eens alleen – zonder kinderen en boodschappen. Interessant dus om eens te kijken welke elektrische fietsen Trek daarvoor in de schappen heeft.
De sportieve Verve+ 3
Alle fietsen uit de Verve+ familie hebben een sportieve aandrijving met ketting en derailleur. Op het Beekhuizerzand, een schitterende zandverstuiving aan de rand van Harderwijk op de Veluwe, test ik vandaag de Verve+ 3. De fietspaden zijn er smal en bochtig en gaan op en af. Ideaal dus om de wendbaarheid en de motor van de fiets te testen.
Gaat de weg een beetje omhoog, dan plus ik bij, van stand eco naar sport. De fiets reageert meteen, schiet vooruit en omhoog. Ik hoef geen enkele moeite te doen om dezelfde snelheid als naar beneden of op het vlakke vast te houden. Soepel rolt de fiets weer naar beneden, op welke stand ik de motor ook zet.
Een elektrische fiets is behoorlijk zwaar, maar omdat het zwaartepunt van de Verve+ 3 laag ligt, heb je daar vooral voordeel van. Hij is heel wendbaar. Soms krijg ik bijna het racefietsgevoel, zo makkelijk gaat het hangen in de bochtjes op het Beekhuizerzand. De Verve+3 heeft een geveerde voorvork en zadelpen, waardoor ‘ie supersmooth over het door boomwortels hobbelig geworden asfalt zoeft.
De onderhoudsvriendelijke District+ 7
In het centrum van Harderwijk test ik de District+ 7. Deze elektrische fiets is meer ontworpen voor woonwerkverkeer en ik merk meteen waarom: hij rolt zo makkelijk over zowel glad asfalt als de kasseitjes bij de Vischpoort heen, dat je bijna geen verschil voelt. Ook de District+7 heeft een geveerde voorvork en, zoals alle andere fietsen uit de District+ familie, een onderhoudsvriendelijke naafversnelling.
Om zeker te zijn dat dit echt is wat ik voel, zet ik de motor uit. Ja, zelfs dan voel ik nauwelijks weerstand als ik de pedalen rond duw. Het voelt zoveel soepeler. Heerlijk. En het ziet er ook nog eens mooi uit. Echt fietsliefhebbers hebben misschien liever een derailleur, een ketting en tandwielen, maar ik vind de riem met de naafversnelling heel stijlvol.
Daarbij heeft een aandrijfriem nóg een voordeel, dat me misschien nog wel het meest aanspreekt: hij is heel onderhoudsarm. Geen gepruts met olie, geen roest op de ketting, niet schoonmaken: de riem blijft zoals ‘ie is. Ik ben een luie fietser. Of althans: het fietsen vind ik leuk, maar aan onderhoud heb ik een broertje dood.
Op mijn racefiets ben ik heel zuinig. Die poets ik vaak, hij moet schoon zijn als ik er een ritje op ga maken. Dat is beroepsdeformatie: op een vieze fiets rondrijden is not done als je prof bent, of bent geweest. Was ik ook maar zo zuinig op mijn gewone fiets. Ik neem het me vaak voor, maar dat schoonhouden is niks voor mij. Dus heb ik vaak roest op de ketting, waar ik me dan weer voor schaam.
Zou ik dus moeten kiezen tussen de Verve+ 3 en de District+ 7, dan komt die laatste zonder twijfel als winnaar uit de bus. Hoewel de Verve een iets sportievere fiets is, zowel in uiterlijk als in rijgedrag, ben ik zelf erg gecharmeerd van het onderhoudsarme en stijlvolle van de District.
Hij past ook het best in mijn fietswagenpark: een racefiets zonder motor om sportieve ritten op te maken, een mammafiets om boodschappen en de kinderen mee te vervoeren, en een zakelijke fiets om op naar mijn werk te gaan.
En ben ik weer eens na in plaats van op het nippertje vertrokken? Dan plus ik nog een keertje extra bij, naar turbo. Dat is misschien wel mijn favoriete stand.
Bekijk de Verve+ op trekbikes.com
Bekijk de District+ op trekbikes.com
About the Author: Trek Benelux
Onze missie: We maken alleen producten waar we zelf gek op zijn, we geven onze klanten uitstekende service en dienstverlening en veranderen de wereld door meer mensen op de fiets te krijgen.