Nas-Raddine Touhami

De afgelopen jaren heb ik al enkele paradepaardjes van Trek aan de tand mogen voelen. Dit leverde mooie verhalen op maar vooral ook veel rijplezier. Het waren fietsen om van te dromen, maar dat hoeft niet meer. Met trots mag ik mij ambassadeur van Trek noemen.

New bike day!

Niets zo mooi als de dag waarop je nieuwe fiets wordt geleverd. Iets waar ik al een tijdje reikhalzend naar heb uitgekeken. Nu is het dan eindelijk zover. Unboxing is normaal gesproken niet mijn ding, maar voor dit pareltje maak ik graag een uitzondering. Een blinkende Émonda SLR frameset komt tevoorschijn. Wat een kleur!

Waarom niet een complete fiets zul je denken? Als supported rider van Shimano heb ik al een tijdje de nieuwe DURA-ACE R9200 groepset en bijhorende C50 wielset klaarliggen. Én het vooruitzicht van een opbouwproject zie ik ook wel zitten. Er is geen betere manier om je fiets te leren kennen.

De basis

De basis is dus een Émonda SLR frameset in de kleuren Rage Red/Trek Black. Nog aerodynamischer en dankzij OCLV 800 carbon ook nog eens ongelooflijk licht en sterk.

Met mijn 1,88m was de maat nog even een twijfelgeval. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een 56cm. De Émonda SLR heeft door de H1.5 racefit een lagere voorbouw en dat gecombineerd met een iets korte bovenbuis levert mij de perfect zit. Ik bouw de fiets op met Shimano’s nieuwe Dura-Ace R9200 groepset.

Tijd om op te bouwen

Waar begin je bij het opbouwen van een fiets? Een terechte vraag zeker nu bij de meeste high-end modellen de kabels in het frame en stuur zijn weggewerkt. De juiste volgorde is dan ook belangrijk om onnodig rework te voorkomen.

Als eerste de wielset. In een handomdraai zijn ze voorzien van een setje banden, remschrijven en een cassette. Na dit eenvoudige begin is het tijd voor het echte werk, de bekabeling. De Di2 batterij plaats ik met een speciaal daarvoor ontworpen adapter waarmee die zich vastklemt in de zadelbuis. De Di2 kabels trek ik via de geleiders door naar de voor- en achterderailleur. Daarna volgen de remkabels, hiervoor monteer ik alvast het balhoofd, voorvork, remklauwen en de derailleurs. Als ik zeker weet dat de Di2 kabels lang genoeg zijn en de remkabels goed geplaatst zijn monteer ik het bracket.

Ook het stuur kan erop en wat voor één, de Aeolus RSL. Het is een volledig geïntegreerde carbon cockpit. Naast de verfijnde looks is dit stuur ook nog eens razendsnel dankzij de verbeterde aerodynamica. De remkabels zijn gelukkig eenvoudig te geleiden. Voor ik ze op maat snijd driedubbelcheck ik de lengte. Het laatste wat je wil zijn te kort afgesneden kabels! Zorg er dan ook voor dat de shifters al in de juiste positie staan.

De laatste rechte lijn

Nu alles is aangesloten zijn de meest complexe klusjes achter de rug. Het plaatsen van het Dura-Ace crankstel met powermeter is een kwestie van plug & play. De wielen gaan erin en de ketting erop. Het afstellen kan beginnen. Met behulp van de Shimano E-tube app schakelt de fiets in een mum van tijd feilloos. De remklauwen centreer ik, niets zo vervelend als een aanlopende schijf.

De fiets is nu bijna klaar. De vorkbuis inkorten is nog een delicaat karwei. Ook hiervoor geldt liever iets langer dan te kort. Ik kort hem in tot een hoogte dat er nog een 5mm spacer boven past. Op die manier kan ik achteraf de hoogte nog naar wens aanpassen. Als laatste nog het stuurlint. Om geen afbreuk te doen aan de strakke aero cockpit leg ik die andersom. Ofwel boven beginnen en onder eindigen. Op deze manier hoef je bovenop geen tape te gebruiken.

Voor ik mij aan een echte testrit waag laat ik het crankstel en een aantal krasgevoelige plekken op het frame behandelen met PPF beschermfolie en een lichte keramische coating. Het beschermt de prachtige lak en voorkomt onnodige schade. De folie is nauwelijks zichtbaar en de coating accentueert de dieprode kleur nog beter. Zo heb ik er nog langer plezier van!

Het eindresultaat mag er wezen, want wat is het een plaatje geworden. De eerste testrit is indrukwekkend, wat is dit een snel apparaat. Ik kijk uit naar de echte vuurdoop: de Super Classic. Een hommage aan de Vlaamse en Ardense voorjaarsklassiekers. Goed voor 480 kilometer. Daarover later meer!