De beste ideeën worden geboren rond het kampvuur, zo blijkt ook nu weer. Geprikkeld door een stukje geschiedenis slaan we aan het googlen voor het volgende avontuur. In de Waalse Ardennen, waar eindeloze veldwegen versmelten met prachtige vergezichten. Het weer is glorieus, het huisje geboekt, de fietsen op de fietsdrager en de fietskleren liggen achterin.

 Irmo Keizer
 Irmo Keizer & Nas-Raddine Touhami
Download de route
Startpunt: Sainte-Ode, Wallonie

Vol goede moed

Het is november wanneer we op pad gaan voor een nieuw gravelavontuur en het beginnende winterweer een subliem uitzicht oplevert over de uitgestrekte heuvels in de Ardennen. Met temperaturen rond het vriespunt en een flinke vochtigheidsgraad is het haast een garantie voor epische condities. Terwijl we de auto uitladen begint ons fietshart al sneller te kloppen. In dit jaargetijde mag het dan koud zijn, maar wat ziet het er mooi uit. We lopen de fietsen na, doen nog wat lucht in de bandjes en rijden een klein rondje rond het huis. Het belooft veel goeds voor de volgende dag.

Ruige Ardense gravelpaden

We vertrekken die ochtend in een sluier van mist. Nog geen tien minuten later ontwaart zich een schouwspel van licht. De zon doorbreekt de mist en het prachtige landschap ontvouwt zich voor onze ogen. De vorst heeft voor een witte laag op het gras gezorgd, de mist trekt langzaam omhoog en een blauwe lucht laat zich zien. Dat fantastische schouwspel lijkt haast eindeloos te duren. Een stukje verderop rijden we omhoog, door een haast Zuid-Limburgs aandoende holle weg. De zonnestralen doorklieven de bebossing en werpen hun stralen op het pad voor ons. Oppassen geblazen is het wel. De Ardense gravelpaden zijn niet te vergelijken met die in Nederland. Grove stenen kunnen binnen no-time je tocht beëindigen. De brede banden blijken een goede keus, maar wat extra druk blijkt niet verkeerd om de velg te ontzien.

Op naar Houffalize

We rijden richting Houffalize. Het gebied rond Houffalize biedt een enorme keus aan landwegen, brede bospaden én singletracks. Maar we noemden het zojuist al, de ondergrond is hier echt een stuk grover dan elders. Noem het gravel op steroïden. Het vereist meer stuurmanskunsten en wat meer delicaat rijden op z’n tijd. Een mountainbike misstaat hier niet.

De uitgezette route leidt ons verder om na een kleine 15 kilometer plots op jagers te stuiten. Het hele bos blijkt afgezet. We vragen nog waar we dan doorheen kunnen, maar niemand kan ons voorzien van een goed antwoord. Hoe goed we ook waren voorbereid, we hadden er geen rekening mee gehouden dat overal de bossen vol jagers zouden zitten. En wat blijkt, dankzij een eeuwenoude wet ben jij in overtreding wanneer je er toch ingaat. Overigens is er geen haar op ons hoofd die eraan denkt om een gebied in te gaan waar een drijfjacht wordt gehouden, maar we staan wel enigszins versteld van de rechten die deze jagers zich hebben weten toe te eigenen.

Plan B

Het gedane huiswerk kan overboord. We rijden lukraak een ander pad in, waar de jacht pas volgende week zal beginnen. Het plan is dan gewijzigd, maar de lol wordt er niet minder om. Een goede 300 hoogtemeters worden er geklommen op een haast karakteristieke bosweg die zo nu en dan voorzien is van wat stenen. We zoeven door de bossen, met nog steeds een subliem winterweertje. De kleuren van het bos, de weidse uitzichten, stenen huizen en prachtige paden maken onze geïmproviseerde route niet onaardig. Sterker nog, eigenlijk is het best leuk om op de bonnefooi te rijden. Zo nu en dan bekijken we even de kaart, om te kijken welke richting we op moeten. Verdwalen in deze streek is niet moeilijk, dus die GPS komt goed van pas vandaag.

Checkpoints

Met nog een slordige 20 kilometer te gaan gaat de snelheid nog wat omhoog. De Checkpoint blijkt nog wat capabeler te zijn dan we dachten en met het nodige geluk weten we ook nog de banden heel te houden die dag. Mocht je overigens nog niet tubeless rijden, maak je borst dan maar nat, want als we met binnenbanden hadden gereden dan was de dag al voorbij geweest. We trappen door, draaien nog over een heerlijk lopend paadje en terwijl de schemering invalt zien we ons huisje liggen. De fietsen poetsen we morgen, tijd om het vuur aan te steken. Even later zitten we voldaan met friet van de lokale friterie na te praten over vandaag. Ongepland heel veel plezier gehad. De GPX route die we gemaakt hadden, die komt de volgende keer wel weer. Improviseren heeft zijn charmes én met wat kaartleeswerk kom je er zo ook wel.