Het is ’s werelds grootste gravel evenement. Eén waar je vreselijk af moet zien om de overwinning bij de finish nog intenser te ervaren. Het is de kroon van al die trainingen vol gravel plezier. Een avontuur dat 200 mijl ongeremd uitdaging telt door het hart van misschien wel letterlijk de adembenemende Flint Hills. Dit is Unbound Gravel! (Voorheen bekend als Dirty Kanza) Jasper Ockeloen is er met zijn Checkpoint klaar voor om zaterdag 5 juni het maximale uit zichzelf te halen én om maximaal te genieten.

Christine Ros
Desmond Koppen

,,Unbound Gravel in Kansas was onmisbaar op mijn to-bike-it-list’’

Het is 6 uur in de ochtend, mei 2020, als de zon het startschot geeft van Jaspers eerste extreme graveluitdaging; Dirty Kanzelled, het fundament van zijn plan om deze mooie juni maand naar Amerika af te reizen voor de echte race. Laurens ten Dam bedacht de Nederlandse variant vorig jaar na de afgelasting van het event in de USA en riep iedereen op een gelijkwaardige tocht te rijden vanuit huis. Tweehonderd mijl. Offroad.

,,Al voor de eerste kilometer wist ik dat het een zware dag zou worden, slopend’’, weet Jasper nog goed. ,,Thijs – met wie ik reed – en ik bedachten daarom zo lang mogelijk tempo te houden, zodat de uren sneller zouden gaan’’, lacht hij bij de mooie herinnering die elke laag van zijn motivatie heeft aangetikt. ,,Elke drie uur stopten we even om iets te eten en drinken, maar na zes uur knallen met een gemiddelde van 32 zaten we er helemaal doorheen. Op! Ik ben op de grond gaan liggen en dacht, fuck, hoe ga ik nou verder? Ik wil niet meer!’’ Maar ja, Jasper had zichzelf nou eenmaal de 200 mijl als doel gesteld, ,,dus ga je verder, puur op karakter. Ik wil het dan halen en dat ga ik ook doen!’’

Vooral voldoende voeding binnen krijgen was voor hem een opgave. ,,Volle maag, zoete meuk. Tja, eten is op zo’n afstand echt niet te doen. Dus ben ik op een gegeven moment maar aan de chips begonnen om in elk geval even iets zouts binnen te krijgen.’’ En hoewel hij de week na Dirty Kanzelled ‘ff geen zin had’, wist Jasper al dat de echte race in Kansas onmisbaar is op zijn to-bike-it-list. ,,Vroeger was ik semi prof in een team, nu rijd ik op hoog niveau om andere extreme uitdagingen te volbrengen die me vooral heel veel plezier opleveren. En als je er dan één wilt doen, is Unbound Gravel wel de vetste!’’ Glimlacht hij al denkend aan de voorpret.

Tie-rips en lol

En daar staat Jasper dan, een week voor de race bij de Trek Store. Toch nog een extra Missing Link kopen. Oh, en tie-rips als quick fixer, zo zegt hij mijmerend over wat hij nog meer mee moet nemen. ,,Ik probeer me wel een beeld te scheppen van het gebied en de ondergrond, maar ik heb eigenlijk geen idee wat er op mijn pad komt. Wel weet ik dat ik zelfredzaam moet zijn, want in de hele tocht zijn maar twee posten waar je wordt gesupport.’’ En dat op een tocht van 320 kilometer! ,,Nou moet ik wel zeggen dat ik in mijn handjes mag knijpen, want Trek gaat dat voor mij verzorgen. En dus heb ik dezelfde handen om me te helpen als Quinn Simmons van het Trek-Segafredo team, degene die Unbound Gravel dit jaar gaat winnen’’, knipoogt hij overtuigd.

Waar hij zelf zal eindigen? ,,Geen idee. De winst is wel heel ambitieus, maar of het een top drie, top vijf, of tien wordt weet ik niet. Het deelnemersveld is niet goed in te schatten. Hoe dan ook is het echt tof om mee te doen.’’ Daar moet het volgens hem ook over gaan.

,,Kijk, plezier hebben in fietsen maakt tenslotte dat ik nog steeds fiets. Al vanaf mijn achtste. En ook al ben ik best gek op prestatie, ik ben de lol ervan nooit uit het oog verloren. Zo is dit net zo goed weer een avontuur waar ik onwijs veel zin in heb en me zo goed mogelijk op voorbereid om die balans tussen plezier en prestatie hoog te houden.’’

De afgelopen weken trainde Jasper veel in de regen. Waar hij normaal vooral op zijn racefiets of mountainbike fietste, zit hij nu al tijden op zijn Checkpoint. ,,Het toffe is dat je op deze bike ook bikepacking gear kunt bevestigen, waardoor je zelfs van trainen een vakantie maakt. Vorig weekend nog reed ik met mijn vriendin Riejanne Markus en Thomas Dekker van Amsterdam, door de Kroondomeinen in Apeldoorn (wauw!) en dan offroad naar Arnhem. Super gaaf om verder te komen dan je normaal gesproken rijdt en voor je gevoel een nieuw stukje Nederland te ontdekken. Gravelen is echt speels, dat heb ik de afgelopen weken nog meer ontdekt. En dat het dan regent maak niet uit, ik weet waar ik het voor doe.’’

De reis naar de race

Maar trainen is slechts een deel van de voorbereiding. Naast zijn conditie is de topsporter met veel meer ingrediënten bezig geweest om een hoogstaande race te kunnen rijden. ,,Haha, ik heb ook geoefend met warm weer rijden. En dat in het koude Nederland. Vijf uur op de Tacx in huis, dat is geen pretje hoor. Verder heb ik mijn voedingsstrategie getest en mentaal ben ik veel bezig in mijn hoofd met wat ik tegen kan komen. Want ik weet dat ik absoluut een moment krijg waarop ik denk, waar ben ik eigenlijk mee bezig? Ik stel me ook vast voor dat ik lek rijd en zeg dan tegen mezelf: niet panieken! Op 10,5 uur rijden is een bandenwissel geen cliffhanger.’’ En natuurlijk verkent en finetunet Jasper zijn materiaal van een top fiets, naar een top wedstrijd fiets.

,,De Checkpoint is een nieuwe bike voor me, dus ik moest er mee leren rijden en hem aanpassen naar wedstrijdmodus. Mijn stuur heb ik bijvoorbeeld wat dieper afgesteld om aerodynamisch te zijn en ik heb er een wegvertanding opgezet.’’

Een 46 voorblad en 11-33 cassette maakt weliswaar dat hij een kleiner bereik heeft, daarentegen kan Jasper op deze manier wel makkelijker zijn cadans regelen, legt hij uit. ,,Verder zit er nu een weg-derailleur op, keramische lagers, ik speelde de afgelopen weken met bandenspanning en verschillend profiel’’, somt hij op. Maar dat is allemaal alleen voor de race. Om net het verschil te kunnen maken, want ,,thuis gravel ik vooral om een leuke dag te hebben.’’

In Amerika niet? ,,Nou, tja, uhh’’, haalt de waarheid zijn woorden uit de mond. ,,Als ik over de finish ben zal ik echt heel happy zijn. Vóór de race weet ik dat ik nerveus ben, tijdens te veel gefocust. Het zal dan eerlijk gezegd niet in me opkomen om te genieten van het mooie uitzicht. Ik vraag me vast vooral af hoe mijn benen zijn en ik zal gigantisch stuk gaan! Maar weet je, afzien vergeet je. Na zoiets als Unbound Gravel onthoud je alleen maar de mooie dingen en komt het wow-moment later én in al die tijd voordat de race begint.’’

In alle maanden, weken en dagen voor het startschot klinkt, smult Jasper van de ‘reis’ naar de race toe. De trainingen, zijn fiets, het spelen met het idee dat je er al bent. ,,En ook nu ik in Amerika zit is het zo waardevol. Eigenlijk alles wat bij zo’n event komt kijken is de inspanning waard. Echt, als je jezelf een doel stelt waar je voor gaat, waar je motivatie uit put en vol enthousiasme naar toe leeft, plus het feit dat Trek me de mogelijkheid gunt dit te doen, dat is onbeschrijfelijk gaaf.’’

Unbound Gravel kort door de bocht:

• Eén van de zwaarste gravel races ter wereld
• In de Flint Hills-regio rond Emporia, Kansas, VS
• 200 mijl/ 320 kilometer
• 2600 hoogtemeters
• 2 officiële stops, verder self supported

Checkpoint set-up

• Frame: Checkpoint SL 7 500 OCLV carbon
• Wielen: Bontrager Aeolus RSL37 V TLR
• Banden: Schwalbe G-One 45 mm
• Shifters: SRAM FORCE
• Crank: SRAM Force 46T
• Cassette: SRAM RED 10-32
• Derailleur: XX1 AXS (Ceramic Speed Derailleur kooi)