De muren zijn bekleed met een houten lambrisering. De verlichting is schaars. Het ruikt naar een prettige mix van gegrilde ribeye, tabak en bier. Het is winter in de Pine Knoll Supper Club waar vrienden, familie en collega’s samenkomen om de kou te ontvluchten en te genieten van een goede maaltijd voor een eerlijke prijs. Op deze koude nacht in 1976 wordt geschiedenis geschreven.

Aan de bar zitten Dick Burke en Bevil Hogg. Net als veel andere ondernemers in Wisconsin bespreken ze met een biertje in de hand de dag en de toekomst.  Het onderwerp van vanavond is de naam van hun toekomstige fietsenbedrijf. De discussie is stevig, zoals altijd, maar de inzet is dan ook hoog. Het gaat om twee namen: Trek en Kestrel. Kestrel is een razendsnelle roofvogel, een uiterst geschikte naam voor een bedrijf dat een actieve levensstijl ondersteunt. Maar de naam Trek heeft ook een speciale aantrekkingskracht – noem het de avontuurlijke geest, de belofte van iets geweldigs achter de horizon.

Uiteindelijk worden de mannen het eens, ze staan op en schudden elkaar de hand. Trek Bicycle geboren.

De Pine Knoll staat een paar kilometer van het hoofdkwartier van Trek en is helaas sinds 2010 gesloten. De geruchten over een heropening steken af en toe de kop op, meer ‘wishful thinking’ dan feitelijke waarheid. Maar zijn plaats in de historie van Trek is veiliggesteld en zijn plaats binnen Trek is sinds kort ook veilig.

In 2019 zag een Trek-werkneemster het originele Pine Knol uithangbord op een vuilstort liggen. Ze betaalde er 25 dollar voor, gooide het in haar truck en nam het mee naar het Trek-hoofdkwartier. Daar hangt het nu als een belangrijk aandenken aan de plek en het moment waarop Trek zijn naam kreeg.