De muren zijn voorzien van houten panelen. De verlichting is schaars. In de lucht hangt een prettige mix van dichtgeschroeide ribeye, tabak en bier. Het is winter in de Pine Knoll Supper Club waar vrienden, familie en collega’s samenkomen om de kou te ontvluchten en te genieten van een goede maaltijd voor een eerlijke prijs. Op deze koude nacht in 1976 zal er geschiedenis worden geschreven.

Dick Burke en Bevil Hogg zitten aan de bar. Ze voeren het gebruikelijke ritueel uit van bedrijven in Wisconsin door de dag nog even na te bespreken en de toekomst te plannen onder het genot van een paar biertjes. Vanavond gaat het over de naam van hun toekomstige fietsonderneming.

De discussie is stevig, zoals altijd het geval is met discussies in supper clubs, maar de inzet is hoog. Het debat gaat over de relatieve waarde van twee namen: Trek en Kestrel. Kestrel, een razendsnelle roofvogel, is een geschikte naam voor een bedrijf dat een actieve levensstijl ondersteunt.

Maar de naam Trek heeft een speciale aantrekkingskracht – noem het de avontuurlijke geest, de belofte van iets geweldigs achter de horizon.

Uiteindelijk worden de mannen het eens, ze staan op en schudden elkaar de hand. En dan ineens is Trek Bicycle geboren.

De Pine Knoll staat een paar kilometer van het hoofdkwartier van Trek en is helaas sinds 2010 gesloten. De geruchten over een heropening steken af en toe de kop op, meer ‘wishful thinking’ dan feitelijke waarheid. Maar zijn plaats in de historie van Trek is veiliggesteld – en zijn plaats binnen Trek is sinds kort ook veilig.

In 2019 zag een Trek-werkneemster namelijk het originele Pine Knol uithangbord op een vuilstort liggen. Ze betaalde er 25 dollar voor, gooide het in haar truck en nam het mee naar het Trek-hoofdkwartier. Daar hangt het nu als een belangrijk aandenken aan de plek en het moment waarop Trek zijn naam kreeg.