Op 27 maart 2019 om 7:39 in de ochtend ging Payson McElveen van start met als doel om de snelste tijd neer te zetten op de legendarische 100 mijl lange White Rim Trail in Canyonlands NationalPark.

In “Standing Man,” de nieuwe film van Red Bull Bike, zie je zijn emotionele reis tijdens de voorbereidingen en de race. Je krijgt een kijkje achter de schermen wat er voor nodig is om een droom te verwezenlijken die al decennia lang werd gekoesterd.

De regels van een FKT (Fastest Known Time, snelste routetijd) zijn simpel: rij een vooraf vastgestelde route, neem je tijd op en maak die tijd openbaar bekend. De snelste tijd geeft je een moment van persoonlijke glorie voor zolang het duurt totdat iemand anders dezelfde route sneller rijdt.

FKT’s zijn populair onder trailrunners, in het bijzonder op historische routes zoals de Appalachian Trail en de Vermont Long Trail, maar ze zijn een veel zeldzamer fenomeen onder mountainbikers. Payson McElveen, de besnorde mountainbike-cowboy uit Durango, is een van de mensen die probeert om deze FKT’s onderdeel te maken van de fietscultuur.

Dit idee, samen met de reeds lang gekoesterde droom om zijn stempel te drukken op een legendarische route, gaf hem de motivatie om de FKT op de 100 mijl lange White Rim Trail in het Canyonlands National Park in de Amerikaanse staat Utah te gaan aanvallen.

”De enige manier om beter te worden is om je grenzen te verleggen, en ik wist dat het zo snel mogelijk afleggen van deze heroische ronde mij tot mijn absolute grenzen zou drijven,” zei hij.

Spoiler alert: hij verbeterde de FKT met 15 minuten. Het was een enorme prestatie – en groter dan het record zelf. Zijn aanval zorgde voor een flinke hoeveelheid publiciteit over het idee om FKT’s in het mountainbiken te gaan invoeren en wat dat zou kunnen betekenen voor de toekomst van de sport.

Er schuilt schoonheid in eenvoud. Een rijder op de trail, racend tegen de klok. Geen inschrijfgeld, geen startnummers, geen publiek. Een FKT is in de ogen van Payson een uitnodiging. Dus toen Quinn Simmons, een jonge rijder uit de woonplaats van McElveen met vijf juniorentitels op zijn erelijst, de tijd van Payson met vier minuten verbeterde – weliswaar met een start en finish op een andere plek op de 100 mijl ronde – voelde Payson slechts respect en trots.

Een paar weken na zijn recordpoging reed Payson de White Rim nogmaals, maar nu in een veel rustiger tempo. Een solorijder haalde hem in en riep tegen hem, ”Ik ben hier alleen vanwege jouw project! Ik zal nooit je record verbeteren, maar ik wilde gewoon weten hoe dicht ik in de buurt kon komen!”

Dat was het grootste compliment dat Payson kon krijgen. Dit FKT-ding begint nu echt van de grond te komen. De enige vraag die overblijf is: wie is de volgende?